Προσφέροντας
εθελοντική εργασία στην Πνοή Αγάπης, για εμένα προσωπικά, ήταν κάτι πολύ
παραπάνω από μια έμπρακτη εκδήλωση ενδιαφέροντος, κατανόησης και σεβασμού στον
συνάθρωπο που πάσχει και που μάχεται έναντι δυσοίωνων, πολλές φορές,
πιθανοτήτων στον αγώνα για την ζωή του με εχθρό την επάρατο νόσο. Ήταν εμπειρία
ζωής! Ήταν μια φιλόξενη, ζεστή αγκαλιά! Ήταν μια συναισθηματική διέξοδος και
μια έκφραση ευγνωμοσύνης, προς χάριν όλων εκείνων που με βοήθησαν και μου
συμπαραστάθηκαν στην απώλεια ενός πολύ αγαπημένου μου προσώπου από την
συγκεκριμένη ασθένεια.
Είναι δύσκολο να αντιληφθεί, ίσως, κανείς που φτάνει, εκ πρώτης, σε
αυτόν τον
γλυκό ξενώνα στην Πουλίου, πλησίον του Γ.Α.Ο.Ν.Α ΑΓΙΟΣ ΣΑΒΒΑΣ, είτε για
να
παράσχει τις εθελοντικές του υπηρεσίες, είτε διότι χρειάστηκε ένα
απάνεμο
λιμάνι για να δώσει την μάχη του, σε μια αφιλόξενη πόλη, με μια δύσκολη
σωματική δοκιμασία, το πολυσήμαντο και πολύπλευρο έργο που παράγεται
πίσω από
αυτές τις πόρτες. Σίγουρα δεν είναι μόνο η καθ’όλα άνετη διαμονή, η
παροχή,
υψηλών επαγγελματικών προδιαγραφών, ψυχοσυναισθηματικής στήριξης για τον
ασθενή
και τους συνοδούς του σε έναν εντυπωσιακά λειτουργικό και ευπρόσδεκτο
χώρο αλλά
και όλες αυτές οι παράπλευρες ενέργειες, οι οποίες ενισχύουν σημαντικά
την όλη
προσπάθεια συμπόρευσης με τον συνάνθρωπο που χρήζει ιδιαίτερης
φροντίδας,
προσοχής και αγαπής. Τι να πρωτοθυμηθώ?! Τα καταπληκτικά bazaar με τις
χειροποίητες κατασκευές και τρόφιμα από τις
εξαίρετες κυρίες που απαρτίζουν την εθελοντική ομάδα και τα οποία
προσφέρουν
σημαντική οικονομική ενίσχυση στον αγώνα που δίνεται εκεί κάθε μέρα, τις
βραδιές Ελληνικού σινεμά στο αίθριο, τις ζεστές μέρες του καλοκαιριού,
που μας
ταξίδεψαν σε μια γλυκιά νοσταλγία για τα αείμνηστα παλιά φυγαδεύοντας
μας για
λίγο από τα βραχώδη τωρινά, τις συνεδρίες εικαστικής ψυχοθεραπείας από
την,
μοναδική στον τρόπο επικοινωνίας της, ψυχοθεραπεύτρια Ελίζα Ιατρίδου,
τις
υπέροχες βραδιές ποίησης που ανατάσσουν ψυχή και πνεύμα και τόσα πολλά
άλλα events, δραστηριότητες και δράσεις που δεν χωρούν σε λίγες
αράδες. Είχα βρεί έναν πολύ όμορφο, παραγωγικό και εποικοδομητικό τρόπο
διοχέτευσης επιπλέουσας ενέργειας σε μια αρκετά δύσκολη περίοδο της ζωής
μου.
Είχα βρει μια οικογένεια!
Ο αγώνας, όμως, δεν σταματάει και πρέπει να συνεχίσει όσο υπάρχουν δίπλα μας
συνάθρωποι που παλεύουν για ένα καλύτερο αύριο, ένα αύριο γεμάτο θέληση για μια
όμορφη και αξιοπρεπή ζωή, περιστοιχισμένη από ατσαλένια υγεία, ιδίως σε αυτούς
τους χαλεπούς καιρούς που βιώνουμε. Και ευτυχώς, υπάρχουν ‘Ανθρωποι εκεί έξω
που έχουν την διάθεση, όρεξη, αγάπη και πάνω απ’όλα την ψυχή να κάνουν την
διαφορά στον εχθρικό και μοναχικό κόσμο που ζούμε. Κάποιους από εκείνους είχα
την υπέρτατη τιμή να τους γνωρίσω στον πολυαγαπημένο μου ξενώνα, βλέποντας τους
να δίνουν κάθε μέρα το κάτι παραπάνω από τους ίδιους τους τους εαυτούς, να
δίνουν.... μια Πνοή Αγάπης!!!