Εθελοντισμός είναι η εθελούσια, άμισθη προσφορά προς τις ανάγκες των συνανθρώπων μας! Είναι η αποταμίευση του χρόνου μας σε μία τράπεζα συναισθημάτων! Είναι ο λυγμός της προσευχής για την ψυχή του «άλλου» που έχεις απέναντι σου και βλέπεις τον εαυτό σου ή τους αγαπημένους σου στη θέση του! Είναι το «εγώ» που γίνεται «εσύ» και αυτόματα γεμίζεις μέσα σου και γύρω σου από το «εμείς»! Είναι η μοιρασιά της μοναξιάς, η υπέρβαση του φόβου και του εαυτού! Υπερβάσεις που συντελούνται μόνο όταν ανοίξεις την καρδιά σου και την ψυχή σου μέσα από τη συγχώρεση! Τι σημαίνει συγχωρώ; Σημαίνει ότι κάνω χώρο για να χωρέσουν και άλλοι. Συρρικνώνω τον εγωισμό μου γιατί προτιμώ να « σε αγαπώ συνάνθρωπέ μου» από το να στριφογυρίζω γύρω από το φίλαυτο εγώ μου. Ο εθελοντισμός είναι ένας καλός αγώνας στον οποίο ο εθελοντής θέλει να δίνεται ολόκληρος. Είναι ένα θεάρεστο θέλημα, όμως, στην Ελλάδα δεν του δίνεται η σημασία που του αξίζει.

  Η πρώτη μου εμπειρία με τον εθελοντισμό προέκυψε μέσα από τον σύλλογο «Πνοή Αγάπης». Δεν ξέρω εάν κατάφερα ως εθελόντρια μέσα σε αυτό το λίγο διάστημα να προσφέρω έστω και μία πνοή αγάπης, ξέρω όμως πόσες πολλές πνοές αγάπης δόθηκαν σε μένα και ευχαριστώ πολύ την κυρία Μαρία Παπακωνσταντίνου που με εμπιστεύτηκε χωρίς να με γνωρίζει, την Δώρα Κονιδάρη η οποία είναι μία εξαίρετη συνεργάτης, την Πένη Λιακοπούλου που η αγάπη της προς τον συνάνθρωπο αποτελεί για μένα ένα μάθημα ζωής, την Αγγελική Τσερεντζούλια για την άψογη συνεργασία της, την Μαρία Φουντεδάκη που με εκπαίδευσε με μεγάλη υπομονή και χαρά στην ομάδα της «Υποδοχής», και όλες τις εθελόντριες και εθελοντές για τη συνεργασία τους όλο αυτό το διάστημα!

  Εύχομαι στον σύλλογο «Πνοή Αγάπης» να συνεχίσει  αυτό το θεάρεστο έργο του! Με το καλό να ξεπεραστεί αυτή η παγκόσμια επιδημία που προσπαθεί να αλλάξει τον κόσμο – όπως έμαθα και μέσα από την πνοή, οι ματαιώσεις της ζωής είναι μέρος της πραγματικότητας! Γι’ αυτό δεν πτοούμαστε – προχωράμε ακόμη και αν νομίζουμε πως είμαστε σταματημένοι!

ΝΙΚΟΛΕΤΤΑ ΡΑΛΛΗ