Πάντα ήθελα να κάνω εθελοντισμό και ποτέ δεν το αποφάσιζα, γιατί ζούσα μια ζωή φορτωμένη με χίλια πράγματα. Τον Δεκέμβρη του 2018 διαγνώστηκα με καρκίνο του μαστού και στις 30 Ιανουαρίου του 2019 χειρουργήθηκα. Επειδή η δουλειά μου είναι τέτοια που έχει επαφή με πολλές γυναίκες, αποφάσισα να το δημοσιοποιήσω από την πρώτη στιγμή, για να παρακινήσω κι άλλες γυναίκες να κάνουν τον τακτικό τους έλεγχο μια κι εγώ το ανακάλυψα σε μια τέτοια στιγμή. Η αγάπη που πήρα ήταν τόσο πολλή που πυροδότησε και την απόφαση να ασχοληθώ πια με τον εθελοντισμό εδώ και τώρα. Μοίρα καλή με οδήγησε στην "Πνοή Αγάπης".

Τον Μάιο του 2019, μόλις είχα τελειώσει τις θεραπείες μου. Ο αρχικός μου στόχος ήταν να πηγαίνω μια φορά την εβδομάδα και για ένα δίωρο να περνάω χρόνο με τις ασθενείς που φιλοξενούνται και θέλουν να ράψουν μαζί μου. Δίωρο που αποδείχτηκε πολύτιμο πιο πολύ για μένα, που κάθε φορά φεύγω από εκεί με ευχές και ευχαριστίες που τις κρατώ πάντα στην καρδιά μου.

Αγαπημένες, σας θυμάμαι όλες μία -μία όσες γνώρισα και εύχομαι να ξαναβρεθούμε και σε άλλους χώρους και τόπους. Γνώρισα τους ανθρώπους της Πνοής, ανθρώπους με μεγάλες καρδιές, που ελπίζω να τους ξανασυναντήσω μετά τον κορονοϊό. Να οργανώσουμε και πάλι τα μπαζάρ και να περάσουμε χρόνο μαζί.

Σας ευχαριστώ όλους που γίνατε κομμάτι της ζωής μου.