Θυμάμαι μια Πέμπτη , που ήμουνα στην υποδοχή στο νοσοκομείο  “O Αγ. Σάββας», να περνάει από μπροστά μου μια κοπέλα με φανερή αγωνία σα χαμένη .

Την πλησιάζω και της λέω μήπως ψάχνει κάτι αν μπορούσα να τη βοηθήσω .

Οπότε μου λέει , με φανερή ανησυχία : Έχω κάτι στο στήθος και θέλω να με δει ένας γιατρός .

Καταλαβαίνω ότι για ραντεβού ούτε κουβέντα και την πάω στο τμήμα μαστού όπου σ'αυτές τις περιπτώσεις δεν αφήνουν το κόσμο ακάλυπτο .

Πράγματι την βάζουν στην αναμονή κι΄εγώ γυρίζω στη θέση μου .

Σε καμια ώρα ξαναπερνάει και μου λέει : Δεν έχω τίποτα .

Λοιπόν τη χαρά που είδα στο πρόσωπο αυτής της κοπέλας δεν θα την ξεχάσω ποτέ .

Νίκος Ρουγγέρης

Εθελοντής