Όχι δεν είναι δική μου αυτή η στάση

Στην παραδοχή της ήττας όχι

Θαυμασμός μόνο για το θαύμα

Η Ζωή προελαύνει

Σε τείχη απέναντι

-Κρούστες πεποιθήσεων

-Δισταγμός στη δράση

-Ατολμία στο κρίσιμο

Όλα τα σαρώνει η Ζωή

Επειδή αναντίρρητη

-Όπως το αντίθετό Της

Σηκώνω την ασπίδα

Κραδαίνω τη σπάθα

Σκουριασμένες μα έτοιμες

Μπαίνω ξανά στη φάλαγγα

-Έστω και πελταστής ψιλός

Θα περάσουμε τα στενά

Θα βγούμε απέναντι

Ας μη μας περιμένουν

Ένα ποίημα από τον Αλέξανδρος Αρδαβάνης, μέλος του ΔΣ της Πνοή Αγάπης, αφιερωμένο σε όσους και όσες ασθενείς με καρκίνο, επαγγελματίες υγείας και φροντιστές, μπαίνουν κάθε επόμενη στιγμή στο πεδίο της μάχης.